Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Οι Περιπέτειες του Βλαχαπούτρα. Ο Μάγος της χρονιάς.



Μια φορά και έναν καιρό σε μια χώρα μακρινή ζούσε ένας μάγος. Ο μάγος Ζιζερόν !!! Ο Ζιζερόν δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε μάγος, αλλά ο πιο σπουδαίος , ο πιο γνωστός, ο πιο σοφός μάγος του κόσμου όλου. Στο Ζιζερόν πήγαιναν όλοι οι βασιλιάδες για να τον συμβουλευτούν.Ο Ζιζερόν είχε ιδρύσει και την πρώτη και μοναδική σχολή μαγείας. Στη σχολή του Ζιζερόν είχαν πάει και οι μάγοι του κόσμου όλου, όταν ήταν μικροί για να μάθουν τα μαγικά τους. Ο Ζιζερόν ήταν ένας μάγος ψηλός, αδύνατος με μακρυά λευκή γενειάδα  που έφτανε μέχρι το πάτωμα. Είχε μπλε μάτια  και φορούσε ένα ζευγάρι στρογγυλά γυαλιά  γιατί δεν έβλεπε καλά ,αφού ήταν 356  χρονών , και φοβόταν μήπως κάποια φορά δεν διαβάσει σωστά τις μαγικές του λέξεις και αντί να φέρει κοντά του την καρέκλα για να κάτσει ,γίνει ο ίδιος καρέκλα!! Φόραγε ένα ψηλό σκούφο και έναν μανδύα πολύ- πολύ μακρύ που χρειάζονταν 15 ποντίκια για να τον σηκώνουν να μην σέρνεται. Και ο σκούφος και ο μανδύας του είχαν το χρώμα του ουρανού τη νύχτα και πάνω τους ήταν κεντημένα τα αστέρια και οι πλανήτες του κόσμου όλου. Το πιο εντυπωσιακό όμως πάνω του, ήταν τα παπούτσια του που ήταν χρυσά και πάνω τους ,οι νεράιδες είχαν βάλει κόκκινα και πράσινα πετράδια.
Ο Ζιζερόν ζούσε σε ένα πύργο στο πιο ψηλό βουνό της χώρας. Ο πύργος ήταν μεγάλος και είχε πέντε ορόφους. Στον πρώτο όροφο ήταν  η σχολή μαγείας που παρακολουθούσαν οι μάγοι για να μάθουν τα βασικά , δηλαδή πως θα μαγεύσουν ένα μήλο, πως θα κάνουν μια κοπέλα από άσχημη όμορφη και άλλα τέτοια. Στο δεύτερο όροφο ήταν το πανεπιστήμιο της μαγείας, όποιος τελείωνε με άριστα τη σχολή τότε και μόνο τότε μπορούσε να προχωρήσει στο πανεπιστήμιο. Εκεί μάθαιναν πολύ σημαντικά πράγματα, όπως το πως θα κάνουν ένα βάτραχο πρίγκηπα, μια γοργόνα πραγματικό άνθρωπο ,12 κύκνους πρίγκιπες και πολλά μα πάρα πολλά άλλα. Στο τρίτο πάτωμα ήταν  το γραφείο των καθηγητών της σχολής και του πανεπιστημίου και φυσικά η μαγική βιβλιοθήκη που είχε όλα τα βιβλία του κόσμου. Στο τέταρτο όροφο ήταν το σπίτι του Ζιζερον και στον τελευταίο όροφο το γραφείο του. Σε μια μικρή γωνία υπήρχε μια πόρτα. Η πόρτα αυτή οδηγούσε στο  γραφείο του βοηθού του Ζιζερόν, τον Βλαχαπούτρα.
Ο Βλαχαπούτρας ήταν ο πρώτος μαθητής του Ζιζερόν όταν άνοιξε τη σχολή μαγείας.Ήταν καλός μαθητής αλλά λιγάκι απρόσεχτος , όλο σε μπελάδες έμπλεκε, όλο λάθος φίλτρα έφτιαχνε και πολύ συχνά έσπαγε τη μαγική σφαίρα του Ζιζερόν. Παρόλαυτα ο Ζιζερόν τον αγαπούσε πολύ μιας και γνώριζε πως η καρδιά του είναι καλή και τον είχε  για βοηθό του. O Βλαχαπούτρας ήταν κοντούλης, με καστανά μαλλιά και λαμπερά, σαν τον ήλιο, καστανά μάτια. Είχε δύο κατακόκκινα μάγουλα  και  ήταν χοντρούλης. Λίγο πολύ έμοιαζε με ξωτικό! Τα ρούχα του ήταν πάντα σκονισμένα, αφού συνεχώς σκόνταφτε και έπεφτε κάτω. Του άρεσε πάντα να φοράει κίτρινες κάλτσες με μοβ ρίγες , πράσινη κάπα, και πορτοκαλί καπέλο! Το πιο αστείο όμως ήταν το μαγικό του ραβδί! Σε ένα λάθος μαγικό που έκανε μια φορά μετέτρεψε το ραβδί του σε κατσαβίδι! Και έτσι αντί για μαγικό ραβδί , ο Βλαχαπούτρας είχε μαγικό κατσαβίδι!!! Οι μέρες του Ζιζερόν λοιπόν, παρέα με τον βοηθό του ,πέρναγαν ευχάριστα, Δευτέρα έως Παρασκευή, τα πρωινά ,δίδασκε στη σχολή και στο Πανεπιστήμιο και τα απογεύματα μαζί με το Βλαχαπούτρα πήγαιναν περιπάτους με τις ιπτάμενες κατσαρόλες τους ή διάβαζαν κάποιο βιβλίο μαγείας. Τα Σαββατοκύριακα όμως ήταν οι πιο σημαντικές μέρες , ήταν οι μέρες που όλοι όσοι ήθελαν να τους επισκεφτούν πήγαιναν στο πύργο αφού φυσικά είχαν καταφέρει να κλείσουν πρώτα κάποιο ραντεβού διαμέσου του Βλαχαπούτρα. Κάπως έτσι λοιπόν ένα πρωινό κουδούνισε το τηλέφωνο του Ζιζερόν στο γραφείο του. Ντριν ντριν , το τηλέφωνο κουδούνιζε συνεχώς. Ο Βλαχαπούτρας που ήταν εκείνη τη στιγμή εκεί έτρεξε να σηκώσει το ακουστικό. Μπαμ κρατς  έκανε η μαγική σφαίρα του Ζιζερόν που για μια ακόμη φορά έπεσε στο πάτωμα, αφού ο Βλαχαπούτρας δεν πρόσεξε και πηγαίνοντας να σηκώσει το τηλέφωνο, σκόνταψε, και έπεσε πάνω στο μαγικό τραπέζι που ήταν ακουμπισμένη η μαγική σφαίρα. Ντριν ντριν συνέχιζε το τηλέφωνο. Ο Βλαχαπούτρας αγχωμένος άφησε προς το παρόν τη σφαίρα και σήκωσε το τηλέφωνο. «Παρακαλώ το γραφείο του μάγου Ζιζερόν, ο βοηθός του στο τηλέφωνο, ποιος είναι παρακαλώ;»  Από το τέλος της γραμμής ακούστηκε μια λεπτή ,γέρικη ,γυναικεία φωνή  « Ναι πιο δυνατά παρακαλώ δεν σας ακούω καθαρά...Ζιζερόν εσύ είσαι;» «Όχι κυρία είμαι ο Βλαχαπούτρας ο βοηθός του ,εσείς ποια είστε;» «Αααα Βλαχαπούτρα παιδί μου εσύ είσαι ; είμαι η μάγισσα Λουλού από την Λουλουδοχώρα , θέλω να μιλήσω στο Ζιζερόν σε παρακαλώ!» « Αχ ! κυρία μάγισσα Λουλού, το αφεντικό μου είναι σε μάθημα ,μπορώ να σας βοηθήσω εγώ; μήπως να του μεταφέρω κάποιο μήνυμα;»        « Τσς- Τσς ! Κρίμα , τέλοσπάντων αν και ήθελα να μιλήσω στο φίλο μου, δεν πειράζει! Θα του μεταφέρεις ένα μήνυμα σε παρακαλώ;» «Βεβαίως κυρία μάγισσα  Λουλού  πείτε μου..» «Πες στο αφεντικό σου πως την Κυριακή θα μαζευτούμε όλοι οι μάγοι στο ετήσιο συμβούλιο μαγείας που θα βραβεύσει τον μάγο που έκανε το πιο σπουδαίο μαγικό. Στις 19:00 κάτω από τη μαγική ελιά, στο μπλε χωράφι.Μην το ξεχάσεις Βλαχαπούτρα, είναι πολύ σημαντικό» «Μάλιστα κυρία μάγισσα Λουλού θα του το πω ,δεν θα το ξεχάσω!» είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Αφού το σημείωσε  στο ημερολόγιό του Ζιζερόν ,θυμήθηκε πως είχε σπάσει τη μαγική σφαίρα. Έπρεπε να βρει μια λύση. Δεν πρόλαβε όμως ούτε το μαγικό κατσαβίδι του να πιάσει ,όταν η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε ο Ζιζερόν.
«Βλαχαπούτρα !!!!!!Πάλι έσπασες τη μαγική μου σφαίρα;;;;; Τι θα γίνει με εσένα;πες μου !σε λίγο θα αναγκαστώ να την κολλήσω με μαγική κόλλα στο τραπεζάκι για να μην την ξαναρίξεις!.» «Εεεεεεεεεεεεε....Συγγνώμη κύριε... εγώ... να ...... δεν ..... πήγα να σηκώσω το τηλέφωνο και.... δεν το ήθελα....» « Το τηλέφωνο; Ποιος ήταν;» « Η μάγισσα Λουλού από τη Λουλουδοχώρα πήρε για να σας καλέσει στο ετήσιο συμβούλιο μαγείας την Κυριακή που θα βραβεύσει τον μάγο που έκανε το πιο σπουδαίο μαγικό. Στις 19:00 κάτω από τη μαγική ελιά στο μπλε χωράφι. Το έχω γράψει και στο ημερολόγιο σας ...» «Χμμ!!! Μάλιστα... Λοιπόν Βλαχαπούτρα ετοιμάσου! γυάλισε τις μαγικές μας κατσαρόλες, πλύνε και σιδέρωσε τις καλές μας φορεσιές για να πάμε στο ετήσιο συμβούλιο. Είμαι πολύ περίεργος ποιον θα βραβεύσουν φέτος..» « Θα έρθω και εγώ;;;;Γιούπι.......» φώναξε ο Βλαχπούτρας και άρχισε να χοροπηδάει γύρω γύρω! «Ε! Σιγά, θα τα σπάσεις όλα !!! Λοιπόν, βιάσου είναι Πέμπτη σήμερα και πρέπει μέχρι την Κυριακή το πρωί να είμαστε έτοιμοι.» είπε ο Ζιζερόν και ο Βλαχαπούτρας βρέθηκε να τρέχει με τόσοo μεγάλη φόρα προς την έξοδο, που δε πρόλαβε να δει πως η μαγική πόρτα ήταν κλειστή και έσκασε με δύναμη πάνω της... «Είσαι καλά Βλαχαπούτρα ;;» Ρώτησε ο Ζιζερόν «Ναι ! μάλιστα!  Σίγουρα! Τέλεια!» κατάφερε να πει ο Βλαχαπούτρας  ανοίγοντας την πόρτα για να βγει έξω. Ήταν τόσο μεγάλη η χαρά του ,που δεν τον ένοιαζε καθόλου που χτύπησε, γιατί ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσο χρόνια που ο Ζιζερόν θα τον έπαιρνε κοντά του , στο μεγαλύτερο κοσμικό γεγονός της χρονιάς για όλους τους  μάγους , στο Ετήσιο συμβούλιο μαγείας... Κατέβηκε στο γκαράζ και ξεκίνησε να τρίβει και να γυαλίζει  τις μαγικές κατσαρόλες για να είναι έτοιμες για το ταξίδι. Την ώρα που τελείωνε την πρώτη κατσαρόλα και ξεκίναγε να γυαλίζει τη δεύτερη ,πρόσεξε σε μια σκονισμένη γωνία του γκαράζ , ένα παλιό κιτρινισμένο, από τον καιρό, βιβλίο . Πλησίασε και το άνοιξε. Στην πρώτη σελίδα έγραφε «Τα πιο πρακτικά μαγικά κόλπα» . Η περιέργεια ξεχείλισε .... Άνοιξε σε μια τυχαία σελίδα και διάβασε τον τίτλο « Αλλάξτε ρούχα στο πι και φι» Να  κάτι πρακτικό σκέφτηκε και διάβασε παρακάτω «Αλλάξτε στη στιγμή και φορέστε τις πιτζάμες σας , πείτε.......πυζαμιστάν!» Πυζαμιστάν!φώναξε ο Βλαχαπούτρας και απευθείας αλλάζουν τα ρούχα του και από την ρόμπα της δουλείας ,βρέθηκε να φοράει την ρόμπα του ύπνου . Ουάου φώναξε ! Αυτό είναι φοβερό!!! «Αντιπυζαμιστάν !» Φώναξε και στη στιγμή βρέθηκε να φορά τα προηγούμενα ρούχα του . Έβαλε λοιπόν προσεκτικά το βιβλίο στη τσέπη του και συνέχισε τη δουλειά του. Το βράδυ, λίγο πριν πέσει για ύπνο, διάβασε και άλλες μαγικές πρακτικές λέξεις μέχρι που αποκοιμήθηκε. Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και επιτέλους έφτασε η Κυριακή το πρωί. Φόρεσαν τις καλές τους ρόμπες ,έβαλαν τα γυαλισμένα τους παπούτσια, φόρεσαν τα μαγικά τους καπέλα και μπήκαν στις ιπτάμενες κατσαρόλες τους, έτοιμοι να φύγουν. Στην πρώτη κατσαρόλα ήταν ο Ζιζερόν και στην δεύτερη ο Βλαχαπούτρας. «Εμπρος στο μπλε λιβάδι στη μαγική ελιά» φώναξε ο Ζιζερόν και οι κατσαρόλες ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι τους. Πέρασαν πόλεις και χωριά ,βουνά και ποτάμια ,θάλασσες και ωκεανούς και επιτέλους στο βάθος ,είδαν το μπλε λιβάδι. Το μπλε λιβάδι ήταν ένα μέρος που ότι υπήρχε εκεί ήταν μπλε.Τα λουλούδια , τα δέντρα , τα ποτάμια, τα πουλάκια , τα ζωάκια όλα μα όλα ήταν μπλε! Στη μέση του λιβαδιού, στεκόταν μια μεγάλη μπλε γέρικη ελιά και από κάτω από τα κλαδιά της, ήταν ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι. Γύρω γύρω υπήρχαν καρέκλες και όλοι οι μάγοι ήταν ήδη καθισμένοι . Μόνο ο Ζιζερόν έλειπε με τον Βλαχαπούτρα. Προσγειώθηκαν οι κατσαρόλες μαλακά στο έδαφος και ο Ζιζερόν πήδησε έξω. Ίσιωσε τη ρόμπα του και έγνεψε στο Βλαχαπούτρα να κατέβει. Αφού βγήκε και ο Βλαχαπούτρας ,πλησίασαν στο τραπέζι που κάθονταν και οι άλλοι μάγοι. «Μεγάλε Ζιζερόν επιτέλους ήρθες !» φώναξε η μάγισσα Λουλού και όλοι οι μάγοι σηκώθηκαν από τη θέση τους σε ένδειξη σεβασμού για τον πιο σοφό μάγο όλου του κόσμου. «Έλα έλα ,εδώ είναι η θέση σου, στο κέντρο του τραπεζιού,δάσκαλε»  Είπε ο μάγος Μουσαράν, ένας νέος μάγος που μόλις πριν 2 χρόνια είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο της μαγείας του Ζιζερόν. Ο Ζιζερόν πλησίασε και κάθισε στη θέση του και με ένα μαγικό τρόπο εμφάνισε μια καρέκλα δίπλα του για τον Βλαχαπούτρα . «Λοιπόν να συστήσω σε όλους σας τον πιστό βοηθό μου τον Βλαχαπούτρα» ο Βλαχαπούτρας κοκκίνισε και και έκανε να σηκωθεί να χαιρετήσει αλλά μπέρδεψε τα πόδια του παραπάτησε  και καθώς προσπάθησε να στερεωθεί από την καρέκλα του Ζιζερόν τον έριξε και αυτόν κάτω... Οι μάγοι ξεκίνησαν να γελάνε τόσο δυνατά που σε κάποιους έσπαγαν τα κουμπιά από τον μανδύα τους  και κάποιοι άλλοι έπεφταν κάτω από τις καρέκλες τους. Καθώς ήταν όλοι σε μια κατάσταση χαράς και γέλιου με το συμβάν, δεν πρόσεξαν πως πολύ κοντά τους είχε πλησιάσει ο Σκρα, ο κακός καλικάντζαρος ,που πάντα αυτό που ήθελε, ήταν να κλέψει το μαγικό ραβδί του Ζιζερόν.Γιατί το ραβδί του Ζιζερόν ήταν το πιο ισχυρό ραβδί όλων των μάγων! Πλησίασε σιγά- σιγά στο τραπέζι και κρύφτηκε δίπλα από το μανιτάρι που ήταν στα πόδια του Ζιζερόν. Καθώς ο Ζιζερόν προσπαθούσε να σηκωθεί από το χώμα ,για να ξανακάτσει στην καρέκλα του,  ο Σκρα βρήκε ευκαιρία να αρπάξει το ραβδί του Ζιζερόν και να το κρύψει μέσα στη μαγική τσέπη του  μανδύα του. «Χε χε χε επιτέλους τα κατάφερα και πήρα το ραβδί που θα με βοηθήσει να γίνω εγώ ο πιο δυνατός μάγος του κόσμου!!!. Αντίο Ζιζερόν!!!» Ξεκίνησε λοιπόν να προχωράει για να φύγει. Τη στιγμή εκείνη όμως ,τον είδε ο Βλαχαπούτρας και ξεκίνησε να φωνάζει «Εεεεε! Ο Σκρα πήρε το μαγικό ραβδί του Ζιζερόν ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΝ........» Όλοι οι μάγοι πετάχτηκαν όρθιοι πήραν  τα ραβδιά τους και ξεκίνησαν» « να ρίχνουν μαγικά ξόρκια στον Σκρα. «Βατραχέξ» φώναξε κάποιος , «Στάτους» Φώναξε κάποιος άλλος «Σάλα Μαχάλα» Κάποιος τρίτος ...  Μάταια όμως,  ο Σκρα είχε το πιο δυνατό ραβδί του κόσμου και κατάφερνε να ξεφύγει... Τότε, πετάχτηκε στη μέση ο Βλαχαπούτρας σήκωσε το μαγικό κατσαβίδι του , και πάνω στον πανικό του, το μόνο που θυμόταν να πει ήταν  «ΠΥΖΑΜΙΣΤΑΝ»!!. Τότε κάτι φοβερό έγινε!  ο Σκρα βρέθηκε με τις πιτζάμες του και ο μαγικός μανδύας που φόραγε και μέσα στον οποίο ήταν κρυμμένο το μαγικό ραβδί του Ζιζερόν εξαφανίστηκε και μπορούσαν πια οι υπόλοιποι μάγοι, να τον πιάσουν. Έτσι λοιπόν χίμηξαν πάνω του και με μια μαγική φράση τον μετέτρεψαν σε γάιδαρο!!. Όλοι έμειναν έκπληκτοι με τη γενναιότητα του Βλαχαπούτρα, μα πιο πολύ από όλους απορούσε ο ίδιος ο Βλαχαπούτρας ,που τα είχε καταφέρει χωρίς να κάνει γκάφα. Ο Ζιζερόν ήταν ενθουσιασμένος και αφού έκανε τα μαγικά του για να πάρει πάλι στα χέρια του το ραβδί του ,πλησίασε τον Βλαχαπούτρα  και τον αγκάλιασε. Γύρω τους μαζεύτηκαν και όλοι οι άλλοι μάγοι και σα να ήταν όλοι συνεννοημένοι, είπαν με μια φωνή πως το επίτιμο συμβούλιο της μαγείας αποφασίζει ,μάγος της χρονιάς να είναι ο Βλαχαπούτρας!!! Ο Βλαχαπούτρας έμεινε στήλη άλατος. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη ! Του φόρεσαν το καπέλο του μάγου της χρονιάς και τον έβαλαν στην επίτιμη θέση. Το καλύτερο όμως ήταν που ο Ζιζερόν του ανακοίνωσε πως από εδώ και στο εξής δεν θα ήταν απλά βοηθός του αλλά δάσκαλος στη σχολή της μαγείας, στην πρώτη τάξη και φυσικά , μέλος του επίτιμου συμβουλίου μαγείας!! Όλοι ξεκίνησαν να χορεύουν γύρω του και εκείνος ήταν πραγματικά-πραγματικά ευτυχισμένος. Το μέλλον του φαινόταν να του επιφυλάσσει πολλές - πολλές περιπέτειες.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου